Rob Marshall

Reżyser filmowy i teatralny, producent, choreograf. Twórca związany przede wszystkim z gatunkiem musicalowym. Reżyser osławionego „Chicago”, „Wyznań gejszy” i „Nine”.

Urodził się 17 października 1960 roku w Madison, w stanie Wisconsin. Pierwsze, amatorskie filmy realizował jeszcze jako dzieciak, a główne role grały w nich z reguły jego siostry. Od chłopięcych lat był zafascynowany tańcem, wystąpił w kilku muzycznych przedstawieniach (m.in. w „Dźwiękach muzyki”), a kiedy przyszedł czas, rozpoczął studia artystyczne na Carnegie Mellon University, gdzie szkolił się zarówno z zakresu baletu, jak i tańca nowoczesnego.

Zanim został absolwentem tej uczelni w 1982 roku, miał okazję zaprezentować swój taneczny talent przed profesjonalną publicznością, pojawiając się w produkcji „A Chorus Line” Michaela Bennetta. Po studiach trafił pod skrzydła choreografki-reżyserki Gracieli Daniele, od której uczył się rzemiosła, jednocześnie pojawiając się w wystawianych przez nią spektaklach (m.in. „Grek Zorba” 1983, „The Mystery of Edwin Drood” 1985). Jego kariera tancerza legła w gruzach z powodu kontuzji, jakiej nabawił się podczas występu w musicalu „Cats”. Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło – właśnie w tym momencie zaczęła się bowiem jego działalność w roli reżysera i choreografa.

W 1992 roku zadebiutował jako reżyser teatralny - po raz pierwszy wziął na tapetę musical „Chicago”, który wystawił na deskach teatru w Los Angeles, z miejsca zgarniając nagrodę Dramalogue. Rok później związał się ze sceną Broadwayu, gdzie zadebiutował jako twórca choreografii do przedstawienia „The Kiss of the Spider Woman” (1993), za co wyróżniony został pierwszą z pięciu nominacji do broadwayowskiej nagrody Tony (pozostałe nominacje otrzymał za spektakle: „Damn Yankees!”, „She Loves Me”, „Kabaret” i „Little Me”). Jego reżyserskim debiutem na Brodwayu był zrealizowany wspólnie z Samem Mendesem „Kabaret” (1998).

Przygodę z przemysłem filmowym również rozpoczął od pracy choreografa. Jego pierwsze, telewizyjne realizacje (komedia familijna „Pani Mikołajowa” Terry’ego Hughesa 1996, muzyczne widowisko „Kopciuszek” Roberta Iscove’a 1997) spotkały się z dobrym odbiorem i przyniosły mu pierwsze nominacje do Emmy w kategorii Najlepsza Choreografia. Prestiżową, telewizyjną statuetkę w tej kategorii otrzymał za disneyowską komedię muzyczną „Annie” (1999), będącą jego debiutem w roli reżysera. Produkcja przyniosła mu też nominację do Directors Guild of America Award i Emmy za reżyserię oraz pierwszą w karierze American Choreography Award.

Jego reżyserski debiut na dużym ekranie odbił się szerokim echem na całym świecie. Mowa o gwiazdorsko obsadzonej, obsypanej nagrodami (6 Oskarów), filmowej wersji musicalu „Chicago” (2002). Marshall został wyróżniony nominacjami do Oskara, Złotego Globu i BAFTA oraz nagrodami: Directors Guild of America i National Board of Review Award za reżyserię, jak również kolejną statuetką American Choreography Award.

Trzy lata później ponownie stanął po drugiej stronie kamery, reżyserując długo oczekiwaną i wyjątkowo nie-musicalową adaptację powieści Arthura S. Goldena „Wyznania gejszy” z udziałem wielkich gwiazd azjatyckiego kina: Michelle Yeoh i Ziyi Zhang (2005). Następnie powrócił do preferowanego przez siebie gatunku, realizując telewizyjny program muzyczny „Tony Bennett: An American Classic”, poświęcony legendarnemu wokaliście (2006). Produkcja ta przyniosła mu trzy statuetki Emmy (za produkcję, reżyserię i choreografię) oraz nagrodę Directors Guild of America Award za reżyserię.

Ostatnim projektem filmowym, podpisanym przez Marshalla jako reżysera i producenta jest głośny, gwiazdorsko obsadzony musical „Dziewięć” (2009), nawiązujący do słynnego dzieła „8 i pół” Federika Felliniego z 1963 roku. W filmie wzięli udział tak słynni i uznani aktorzy, jak Penélope Cruz, Nicole Kidman, Daniel Day-Lewis, Sophia Loren, Judi Dench, Kate Hudson, czy Marion Cotillard.