Wielkie gwiazdy, wielcy farciarze

Czasem czysty przypadek może zadecydować o całym naszym przyszłym życiu.

Przedstawiamy dziesiątkę hollywoodzkich znakomitości, których kariery do złudzenia przypominają losy pewnego polskiego bezrobotnego urzędnika pocztowego z prowincji. Takich odpowiedników Nikodema Dyzmy za oceanem znaleźć można naprawdę wielu!

Sprawdź jak to się stało, że *Pamela Anderson, Mel Gibson, Steven Seagal i inni gwiazdorzy pojawili się na ekranach. Ich życie to znakomita ilustracja popularnego sloganu, mówiącego o spełnianiu amerykańskiego snu.*

Po ukończeniu liceum Anderson została instruktorką fitness. Początek jej kariery również wiąże się ze sportem - to właśnie podczas meczu Kanadyjskiej Ligi Futbolowej ubrana w obcisły t-shirt reklamujący tamtejsze piwo Pamela wpadła w oko realizatorowi transmisji, który puścił obraz z nią na olbrzymim stadionowym telebimie.

Hojnie obdarzona przez naturę panna dostała owacje na stojąco od kilkudziesięciu tysięcy fanów i została poproszona o zejście na płytę stadionu przez sponsora transmisji.

Jak nietrudno się domyślić, wkrótce wystąpiła w telewizyjnej reklamie lokalnego browaru. A zaraz po tym, w kolejce do niej ustawił się szef "Playboya", Hugh Hefner. Przed Pamelą otworzyły się wrota do ogromnej kariery.

Sportowa kariera najwyraźniej nie pozwalała Stathamowi związać końca z końcem, więc przyszły aktor dorabiał jako uliczny sprzedawca podrabianej biżuterii i perfum na ulicach Londynu. Oczywiście z nieodłącznej walizeczki, którą chował za pazuchę i uciekał, kiedy na horyzoncie pojawiała się policja.

W wolnych chwilach Jason Statham nadal uczęszczał na siłownię rzeźbiąc swoją muskulaturę i tam właśnie zauważył go łowca talentów, proponując mu pracę męskiego modela dla firmy odzieżowej French Connection. Dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, jedną z reklam ze Stathamem zauważył Guy Ritchie i postanowił obsadzić go w głównej roli w swoim wielkim hicie - "Porachunki". Tak po prostu.

Gibson zaczął naukę w National Institute of Dramatic Art w Sydney, co pozwoliło mu wystąpić jako główny bohater "Romea i Julii" w scenicznych wersjach dramatu. O dziwo, Gibson nigdy nie rozważał kariery na wielkim ekranie. To jego bliski przyjaciel chciał wystąpić w filmie i poprosił Mela o podwiezienie na casting do filmu o postapokaliptycznym świecie, gdzie benzyna jest na wagę złota. W noc przed castingiem poszedł z kolegą do baru, gdzie po kilkunastu głębszych wziął udział w wielkiej bójce. Następnego dnia, skacowany i poobijany Mel zawiózł znajomego na casting, ale to jego właśnie w tłumie wypatrzył reżyser George Miller, który uznał, że ów młodzian już bez specjalnej charakteryzacji wygląda, jakby pochodził z dystopijnej przyszłości. Oto tajemnica „Mad Maxa”.

Co się wtedy stało? Otóż los postanowił uśmiechnąć się do niej. Pewnego dnia, siedząc na schodach kamienicy, została zauważona przez fotografa specjalizującego się w zdjęciach zarzywających narkotyki i uprawiających seks nastolatków, Larry'ego Clarka, oraz scenarzystę, Harmony'ego Korina (jego nowy film, „Spring Breakers“ zawitał w kwietniu na ekrany polskich kin). Panowie podeszli do rozleniwionej Rosario i zaproponowali rolę w nowej produkcji tego drugiego. Jak się okazało, tym filmem były kontrowersyjne "Dzieciaki" - opowieść o seksie i narkotykach wśród nieletnich.

Na szczęście, późniejsza kariera Rosario w niczym nie przypominała przedstawionych na ekranie scen. Z bezdomnej stała się wielką gwiazdą, znaną z takich filmów jak "Faceci w czerni 2", "Alexander" i "Sin City".

Skąd ten pomysł? Otóż zanim została aktorką, piękna Evengeline była członkiem misji humanitarnej na Filipinach. Później została stewardessą pracującą w liniach Air Canada. I chociaż praca nie przynosiła jej większych dochodów, Lilly nie planowała jej zmieniać. Jednak pewnego dnia, podczas zwykłego spaceru ulicami miasta Kelowna w Kolumbii Brytyjskiej, została zauważona przez pracownika agencji zatrudniającej modelki. Ten zaproponował jej pracę, którą Evengeline najprawdopodobniej odrzuciłaby, gdyby nie to, że brakowało jej gotówki na spłacenie studiów.

Jednym z jej pierwszych zleceń był występ w reklamie kanadyjskiego seks-telefonu. Ciekawe, jaką traumę musiała przeżyć aktorka, która wcześniej zajmowała się niesieniem pomocy i krzewieniem religii na Filipinach, występując w roli pani do flirtowania. Na szczęście, jej późniejsza kariera wyglądała już zupełnie inaczej.

Ovitz wypatrzył Seagala podczas zajęć aikido, które prowadził przyszły zabijaka Hollywoodu. Plotka głosi, że Ovitz założył się ze swoimi kolegami o to, że zamieni najbardziej niecharyzmatyczną osobę, jaką zna, w popularnego gwiazdora. Zabrał więc Stevena do studia Warner Bros., wyłożył przed nim stos scenariuszy, z których Seagal miał wybrać jeden.

Przyszły aktor wybrał "Ponad prawem" i, jakimś cudem, teoria Ovitza sprawdziła się. Film stał się przebojem, a odtwórca Nico Toscaniego - nową supergwiazdą kina kopanego. Seagalowi tak spodobała się postać Nico, że w każdym kolejnym filmie (każdym!) gra praktycznie tę samą rolę.

Jednak nadzieje na wielką karierę zaczynały blednąć, a przyszły aktor postanowił się ustatkować i ożenił z pewną makijażystką, pracującą przy filmach. To właśnie dzięki niej poznał Nicolasa Cage'a, który doradził mu spróbowania swych sił w aktorstwie. Zamiast tego Depp rozwiódł się ze swoją żoną - prawdopodobnie dlatego, że ta przedstawiła go Nicolasowi Cage'owi.

Jednak niedoszły muzyk i tak trafił na casting - tak jak Gibson przywiózł na plan horroru o woźnym, który morduje w snach nastolatków, swojego przyjaciela, Jackiego Earle Haleya. I to właśnie jego wypatrzył Wes Craven. Reżyser poprosił Deppa o przeczytanie kilku kwestii ze scenariusza i obsadził go w jednej z głównych ról. Potem jego kariera potoczyła się błyskawicznie.

Reynolds zastanawiał się przez chwilę, czy nie zatrudnić się w policji, tak jak jego ojciec. Ostatecznie jednak, postanowił kontynuować naukę i właśnie podczas jednej z lekcji literatury, został poproszony o przeczytanie na głos fragmentu z Shakespeare'a. Jego profesor był pod takim wrażeniem, że zaprosił go do udziału w sztuce.

Młody aktor porwał swoim występem widownię i bardzo szybko dostał stypendium w szkole teatralnej w Nowym Jorku. Tam zatrudnił agenta, który załatwił mu występy w popularnym spektaklu. Dzięki temu, poznał nagrodzoną Oscarem Joanne Woodward, a z taką znajomością kariera na wielkim ekranie była już tylko kwestią czasu.

Podczas jednego z występów Bollea został zauważony przez grupę profesjonalnych zapaśników, którzy zasugerowali, że zamiast kariery basisty, powinien spróbować swoich sił jako wrestler. Kilka tygodni później, pod znanym teraz na całym świecie pseudonimem, Hogan rozpoczął karierę na ringu.

Jego charakterystyczna postura, ciekawe rysy twarzy i nieodłączne wąsy szybko sprawiły, że Hulk Hogan stał się rozpoznawalny. Uskrzydlony popularnością, poczuł się jak gwiazda i dołączył sobie do pseudonimu człon "Hollywood". Rozpoczęła się tzw. Hulkomania (trwająca zresztą do dzisiaj), dzięki której Hogan szybko trafił na ekrany, występując w takich kitach jak np. "Kosmita z przedmieścia" czy "Pan Niania".

Harrison Ford nie był zadowolony ani z oferowanych mu ról, ani z gaży. Postanowił więc rzucić aktorstwo i zająć się stolarstwem (które do dzisiaj pozostaje jego hobby), by utrzymać żonę i dwóch synów. Traf chciał, że został zatrudniony do prac na planie "Amerykańskiego graffiti" - jednego z pierwszych filmów George'a Lucasa. Młody reżyser wypatrzył Harrisona szwendającego się po planie i postanowił obsadzić go w jednej z ról.

Znajomość z Lucasem okazała się przełomem w karierze aktora. Cztery lata później reżyser zadzwonił do Forda i zaproponował mu jedną z głównych ról w swoim nowym projekcie. Projekcie, który wkrótce stał się jednym z najbardziej kultowych filmów w dziejach kina. Postać Hana Solo z "Gwiezdnych wojen", którą wykreował aktor, otworzyła przed nim wrota do oszałamiającej kariery.
(mf/gk/mn)