Włoski minister: Nie dawajmy ani euro na produkcję filmów

Włoski minister administracji publicznej Renato Brunetta poważnie naraził się twórcom filmowym, mówiąc, że żądanie finansowania ich dzieł z budżetu państwa jest nie na miejscu, zwłaszcza jeśli brakuje pieniędzy np. na żłobki.

Zdaniem ministra, słynącego z ostrych, bezkompromisowych wypowiedzi, twórcy nie mogą mówić: "Muszę otrzymać dofinansowanie, bo jestem intelektualistą".

W wywiadzie radiowym w niedzielę, zabierając głos w toczącej się we Włoszech dyskusji na tle zapowiedzianych radykalnych cięć w funduszu finansowania kinematografii, Brunetta oświadczył: "Każde cywilizowane państwo ma obowiązek finansować kulturę, od bibliotek po konserwację zabytków".

"Ale czymś innym są filmy" - dodał.

"Ktoś robi film, na który nikt nie idzie, który przynosi klapę, ale on mówi: muszę być finansowany, bo jestem intelektualistą" - stwierdził minister administracji publicznej. "To jest oszustwo, którego owocem jest kumoterstwo i złe filmy, spychające nas na margines w wymiarze międzynarodowym" - ocenił.

Po raz kolejny w tych dniach skrytykował filmy zaprezentowane na zakończonym właśnie festiwalu filmowym w Wenecji, za co już wcześniej sprowadził na siebie gniew reżysera Michele Placido. Nie może on wybaczyć ministrowi słów o tym, że kręci się filmy przedstawiające Włochy w "ohydny sposób". Odnosząc się do weneckiego festiwalu, Brunetta oświadczył: "Widziałem, że to, co dzieje się na świecie, tłumaczyli tam ci sami, którzy nic nie zrozumieli, wystarczy pomyśleć o upadku muru berlińskiego".

"Ja mówię: nie dawajmy ani euro filmowi, niech sami dają sobie radę" - dodał.

"Chcesz wysławiać Chaveza? Nie za włoskie pieniądze" - podkreślił włoski minister, robiąc aluzję do zaproszenia na festiwal w Wenecji prezydenta Wenezueli Hugo Chaveza.

"Nie mamy pieniędzy na żłobki i starszych ludzi, którzy wymagają pomocy, a potem wyrzucamy miliony euro na finansowanie grup wpływów z funduszu kinematografii" - mówił Brunetta, dodając, że Włosi zgadzają się z nim.

Następnie podał przykład znanego włoskiego reżysera filmowego Roberto Rosselliniego, który - jak mówił, odnosząc się do początków kariery artysty w dobie faszyzmu - "najpierw brał pieniądze od reżimu, a potem zmienił zdanie".

"Był wielkim reżyserem, ale branie pieniędzy od państwa warunkuje zawsze, także wolność" - zaznaczył włoski minister. "Po co finansujemy film? Może finansujmy bar albo dyskotekę?" - zapytał.