Pogrzeb Zygmunta Kęstowicza na warszawskich Powązkach

W kościele pw. św. Karola Boromeusza artystę żegnała rodzina, przyjaciele, współpracownicy, a wśród nich aktorzy - Barbara Bursztynowicz, Maja Komorowska, Dorota Naruszewicz, Leonard Pietraszak.

Ks. Wiesław Niewęgłowski podkreślił, że Zygmunt Kęstowicz "rozsiewał dobro nie tylko poprzez swoje oddanie aktorstwu, ale również poprzez zaangażowanie w działalność społeczną".

Ks. Niewęgłowski przypomniał, że aktor w 1987 r. założył fundację "Dać Szansę", działającą na rzecz dzieci upośledzonych.

Zygmunt Kęstowicz w fotograficznym wspomnieniu

"Wielka sztuka prowadzi nie tylko do piękna, ale także do drugiego człowieka i zatrzymania się przy nim, kiedy jest w trosce" - podkreślił.

Zygmunt Kęstowicz w latach 80. był ulubieńcem najmłodszej widowni, występując w popularnych programach TVP "Piątek z Pankracym" i "Pora na Telesfora". Wcześniej, w latach 60., zasłynął jako odtwórca postaci Stefana Jabłońskiego w popularnym radiowym słuchowisku "W Jezioranach".

Urodził się 24 stycznia 1921 roku w Szakach koło Kowna. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1939 r. dostał się na wydział prawa Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Studia przerwał z powodu wojny. Debiutował w 1940 roku na deskach teatru w Wilnie. Krótko po wojnie występował w Białymstoku, a potem w teatrach w Krakowie. Na początku lat 50. związał się z Warszawą - grał m.in. w Teatrze Dramatycznym, Polskim i Narodowym.

Występował też w filmach i popularnych serialach telewizyjnych, m.in. w "Stawce większej niż życie", "Czterech pancernych i psie" oraz "Czarnych chmurach". Zagrał również w ponad 30 filmach pełnometrażowych. Najwybitniejsze kreacje aktorskie stworzył w "Cieniu" Jerzego Kawalerowicza, "Bazie ludzi umarłych" Czesława Petelskiego i "Bez znieczulenia" Andrzeja Wajdy.

Oprócz tego w swoim dorobku artystycznym ma ponad 200 ról teatralnych, m.in. w "Balladynie", "Zemście", "Damach i huzarach", "Moralności pani Dulskiej" oraz "Krakowiakach i góralach".

Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany, m.in. w 1976 roku zdobył "Złoty ekran" za udział w telewizyjnym programie "Pora na Telesfora".

W tym samym roku został odznaczony jedynym na świecie odznaczeniem nadawanym przez dzieci - Orderem Uśmiechu. Był również członkiem Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu.

W 1995 roku marszałkowie Sejmu i Senatu uhonorowali artystę Orderem Wdzięczności Społecznej za pracę w słuchowisku "W Jezioranach".

W 2002 roku wyszła książka "Na obrotowej scenie życia. Listy pana Z.K. do pani K.Z.", w której aktor opowiadał barwnie o swych artystycznych wcieleniach.