Prawdziwy Janosik jest smutny

Autorka scenariusza Eva Borusovicova nie opierała się na przekazach ustnych na temat Janosika, ale przede wszystkim na dokumentach z tamtych czasów. Autentyczność została zachowana nie tylko w życiorysie tytułowego bohatera, jego wyglądzie, ale również w odwzorowaniu życia codziennego i obyczajów ówczesnych górali.

Jaki jest Janosik według Kasi Adamik i Agnieszki Holland? Zdecydowanie inny od tego, którego znamy z serialu Jerzego Passendorfera i roli Marka Pepereczko. To w zasadzie dobry chłopak, który przez przypadek zostaje zbójnikiem, ale wcale nie ma ochoty nim być. Przyjaciel prosi go, by zajął jego miejsce przywódcy, a że Jura chce być lojalny wobec przyjaciela, spełnia jego prośbę.

Ważne są dla niego takie wartości jak: honor, przyjaźń, miłość. Jest odważny. I gryzie go sumienie. Doskonale wie, że źle robi rabując i napadając. Bycie zbójnikiem traktuje jak zawód, sposób na „zarobienie” pieniędzy. I nic więcej. Tak naprawdę marzy o miłości i własnej rodzinie. Nie wie co chce robić w życiu, gubi się i czuje smutek, ale próbuje zmierzyć się z własnym losem.

Warto zwrócić uwagę na ciekawe postaci drugoplanowe i wspaniałą grę Katarzyny Herman, Mai Ostaszewskiej i Michała Żebrowskiego. Kreowane przez tych aktorów postaci to czarne charaktery. Huncuga, którego gra Michał Żebrowski, to zdrajca, przez niego Janosik zostanie stracony. Jest chciwy, butny i skory do kłótni. Zuzanna, grana przez Katarzynę Herman, sypia z tymi mężczyznami, z którymi chce, nawet wbrew ich woli i łamie serce młodemu zbójnikowi, Mikołajowi. Maja Ostaszewska kreuje na ekranie mroczną postać Margety - czarownicy, a także partnerki Huncagi, która okalecza własne dziecko.

„Prawdziwy” Janosik nie jest umięśnionym potężnym góralem z blond czupryną, ale szczupłym wrażliwym chłopakiem, który zbójnikiem nie chciał zostać. Tak po prostu wyszło.