Zmarł aktor, reżyser i pedagog Jerzy Goliński

Jerzy Goliński (1928-2008) urodził się 19 listopada 1928 roku w Zatorze. W 1952 roku ukończył krakowską PWST. Debiutował jako aktor w Teatrze Ziemi Opolskiej, następnie pracował w teatrach Gdańska, Lublina i Krakowa. Najdłużej i najbliżej związany był z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, gdzie przez wiele lat był reżyserem a w latach 1990-1992 dyrektorem naczelnym i artystycznym. Za jego dyrekcji teatr przeszedł największy generalny remont w swojej historii.

Od roku 1967 był wykładowcą krakowskiej PWST, od 1985 profesorem tej uczelni, dwukrotnym dziekanem Wydziału Reżyserii, cenionym nauczycielem i wychowawcą kilku pokoleń artystów.

Jerzy Goliński należał do najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych. Wprowadzał na polskie sceny znaczące dzieła współczesnego dramatu - szczególnie amerykańskiego, proponował nowe, oryginalne odczytanie polskiego dramatu romantycznego - przede wszystkim mniej znanych dzieł Słowackiego, utworów Wyspiańskiego, dramatów staropolskich.

W roku 1955 w Teatrze Wybrzeże wyreżyserował swój pierwszy spektakl - "Pana Puntilę i jego sługę Matti" Bertolta Brechta. Był twórcą pierwszych w Polsce realizacji "Widoku z mostu" Arthura Millera (1959) i "Powrotu do domu" Harolda Pintera (1967). Do jego najwybitniejszych prac reżyserskich należą też: "Księżyc świeci nieszczęśliwym" Eugene O'Neilla, "Frank V" Friedricha Duerrenmatta, "Sen srebrny Salomei", "Zawisza Czarny" i "Ksiądz Marek" Juliusza Słowackiego, "Powrót Odysa" i "Klątwa" Stanisława Wyspiańskiego, "Coctail party" T. S. Eliota oraz "Rodzina" Antoniego Słonimskiego.