Wenezuelska prezydentura Olivera Stone'a

Chávez pełni funkcję przywódcy kraju nieprzerwanie od roku 1999. Polityk rozpoczął działalność na początku lat 80., powołując do życia "Ruch Rewolucyjny 200" (Movimiento Revolucionario 200). W roku 1992 jako podpułkownik spadochroniarzy stał na czele nieudanego zamachu przeciwko ówczesnemu prezydentowi Carlosowi Andresowi Perezowi.

Po zamachu trafił na ponad dwa i pół roku do więzienia, zaś po ułaskawieniu został przywódcą socjalistycznego Ruchu V Republiki, zwanego ruchem boliwariańskim. Zdobyta popularność pozwoliła mu na zwycięstwo w wyborach prezydenckich w grudniu 1998 większością 56 procent głosów. Chávez stał się rzecznikiem biedoty, przeciwnikiem Kościoła, mediów oraz ludzi majętnych. Szereg zainicjowanych przez niego reform miał na celu wykorzystanie naturalnych bogactw Wenezueli, głównie ropy naftowej.

Oliver Stone towarzyszył Chávezowi w lutym 2008 roku, podczas dramatycznej akcji ratunkowej zakładników więzionych przez Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii. Nowy dokument nie będzie jednak skupiał się na historii akcji, a raczej na przeciwnościach, z jakimi prezydent mierzył się na przestrzeni lat w kraju i za granicą.

Najnowsze dzieło Olivera Stone'a, dramat "W", trafiło do kin za oceanem w październiku 208 roku.